Laatste dagen!

Zo, het avontuur zit er bijna weer op jammer genoeg. Na de 'rondreis' hebben we vier dagen nodig gehad om weer bij te komen.

We hadden gepland om aan onze verslagen te gaan werken in Accra maar het strand riep ons gewoon. Van de verslagen is dus niet veel terecht gekomen, we hebben wel weer een lekker kleurtje :)

De week daarna moesten we weer 'aan het werk' maar dit keer in Awutu, een paar dorpjes verderop. We liepen met onze grote vriend Agyeman mee en hebben een paar house visits gedaan waarbij je gewoon een dorpje bezoekt en een paar huizen binnenstapt om te praten over hetgeen je ziet. Er lag rommel op het erf of de kookspullen werden niet opgeruimd, alles wat we zagen wat een bedreiging kon zijn voor de gezondheid van de bewoners mochten we bespreken. Moet je in Nederland proberen, dan heb je meteen ruzie! Hier vinden ze het geweldig dat je ze komt vertellen wat er beter kan en bedanken ze je ook nog voor jouw tijd. Heerlijk land!

We zijn ook nog naar een schooltje geweest om voorlichting te geven over persoonlijke hygiëne wat ook echt leuk was en op woensdag was het maandelijkse weegdag voor de baby's in de buurt. Ik heb nog nooit zoveel schreeuwende baby's bij elkaar gezien! Niet normaal gewoon. Voordat alles weer in de boekjes was geschreven en was overgenomen in de dossiers in het health center waren er ruim vier uur voorbij gevlogen en de moeders zaten nog steeds te wachten zonder dat er ook maar één aan het klagen was. Wat een geduld hebben die mensen!

Na de laatste werkdag hebben we een spiritueel dorp bezocht waar ze de traditionele cultuur naleven. We moesten onze slippers uit doen voordat we met het hoofd van het dorp mochten praten en die mocht weer alleen de traditionele taal spreken terwijl hij ook gewoon Engels kon praten dus het ging lekker makkelijk allemaal. Een potje moeilijkdoenerij heet dat bij mij. Vervolgens ging hij ons nog wijs maken dat er geesten en dwergen waren die dingen voor je konden doen zoals voorwerpen terughalen die iemand heeft meegenomen of mensen laten komen om je te bezoeken. Met dat soort verhalen ben je bij mij dus aan het verkeerde adres maar ik vond het wel leuk om te zien hoe deze mensen leven en vooral hoe sterk zij geloven.

Toen moesten we ons nog drie dagen zien te vermaken voordat we naar Accra gingen en dat hebben we maar aan het strand gedaan. Heel vervelend allemaal ;) Dinsdags stond er al op tijd een taxi voor ons klaar die ons naar Accra zou brengen en op het weggetje van ons dorp naar het volgende dorpje bleek al dat de chauf niet kon rijden. Dus ik vroeg voor de gein of ik zou rijden en dat vond Agyeman wel een strak plan. De taxi werd aan de kant gezet en de chauf ging achterin liggen pitten terwijl ik de levensgrote kuilen probeerde te ontwijken en niet te vergeten de rest van de Ghanezen die niet kunnen rijden! Binnen no time waren we dan weer in de bewoonde wereld waar we de laatste dagen gaan buffelen aan onze verslagen want dat schijnt ook wel tijd te worden...

Zondagavond weer lekker naar huis. We zijn al aan het verzinnen wat we als eerst willen eten maar we kunnen het nog niet echt bedenken. Ik heb al wel weer zin om naar huis te gaan maar dat is altijd zo als het er bijna op zit ;)

De groetjes maar weer!!
xxxxx